Yusuf Olamamanın Şiiri

ben anamın güzeliyim sadece

vardı kanımdan olmayan kardeşlerim de

kıskanılacak bir şeyim yoktu yine de

götürdüler beni hinlikle pikniğe

kulaklarına ünlemedi kimse

aman ha ona dikkat edin diye

vardık geldik nihayetinde bir vadiye

esti soğuk bir rüzgar sinsice

koydular beni bir başıma bilinmezliğe

 

dünya kurdu kopardı döşümden okkalı bir parça

kirli gömleğimi buladı kana ama

içimin kuyusuna düşmek düştü bahtıma

bir kış ve bir bahar geçti o günden bu yana

ne bir rüya vardı aklımda ne bir kervan ufukta

hem gelseler de etmezdi bedenim beş para

saraylar ne haddime kim ola ki züleyha

eğdim başımı yere ayalarım bakar havaya

öyle boş boş okuma bir amin de bana

 

ben anamın güzeliyim sadece

bir çarkın sistemince alınmam bir haneye

sahibini kesen bıçaklar beni biçer görünce

gömleğim yırtılmaz bir sürprizle

kabuslar dadanır kör hapislerde zihnime

kaç gün daha geçer kaç gece

bu karanlık ıslak ve pespaye yerde

düşüren çıkartır elbet mi diyorsun sen de

bütün umutlar sönmeden önce